linie elektroenergetyczne

Przebywając w pobliżu linii elektroenergetycznych lub innych elementów znajdujących się pod napięciem, słyszymy czasami charakterystyczne brzęczenie. Dźwięk ten jest powodowany przez bardzo częste wyładowania elektryczne występujące w ograniczonej przestrzeni.

Napowietrzne linie elektryczne odgrywają kluczową rolę w infrastrukturze energetycznej, zapewniając niezawodny przesył energii na duże odległości. Nowoczesne technologie, które zastosowano w ich projektowaniu i budowie, przyczyniają się do poprawy wydajności i bezawaryjności sieci. Projektowanie, budowa i utrzymanie napowietrznych linii elektrycznych jest nieodzowne dla zapewnienia dostępu do energii w różnych płaszczyznach. Właśnie dlatego odpowiednie zasoby i produkty elektrotechniczne stanowią kluczowy element sukcesu.

Odległości napowietrznych linii energetycznych od budynków i dróg oraz innych elementów infrastrukturyokreślają Polskie Normy PN-EN 50341-1:2013-03 i PN-E-05100-1:1998 oraz norma SEP-E-003.

Podstawowe układy sieci elektroenergetycznej można rozpatrywać pod względem funkcjonalnym jako sieć zamkniętą (pętlicową, oczkową) lub sieć otwartą (promieniową, magistralną).

Elementy linii elektroenergetycznych do 1 kV z przewodami pełnoizolowanymi w miejscach zbliżeń do budynków lub w odcinkach stanowiących przyłącza muszą być tak umieszczane, aby były zachowane bezpieczne odległości od poszczególnych części budynków.

Przy skrzyżowaniach linii napowietrznej niskiego napięcia z przewodami nieizolowanymiz innymi obiektami lub jej zbliżeniach do takich obiektów stosuje się specjalne rozwiązania zwiększające bezpieczeństwo i niezawodność pracy linii napowietrznej.

Nie ma aktualnej Polskiej Normy dla linii do 1 kV z przewodami nieizolowanymi, czyli gołymi. Wprawdzie zgodnie z art. 4 ustawy o normalizacji stosowanie norm nie jest obligatoryjne, niemniej jednak wiedza techniczna w nich zawarta jest niezbędna zarówno przy projektowaniu, jak i w trakcie realizacji robót.

Szczególnej uwagi wymagają prace budowlane prowadzone w pobliżu elektroenergetycznej linii napowietrznych przy użyciu sprzętu zmechanizowanego, także wtedy, gdy odbywa się to poza strefą niebezpieczną.

Do miejsc o zwiększonym zagrożeniu na terenie budowy należą miejsca przebiegu linii elektroenergetycznych napowietrznych i kablowych. Mogą to być linie służące samej budowie lub linie docelowego zasilania wznoszonych obiektów.

Materiały na budowie powinno się umieszczać w pewnej odległości od linii energoelektrycznych.