– niebezpieczne części czynne nie powinny być dostępne,

– części przewodzące dostępne nie powinny zagrażać życiu w normalnych warunkach przy braku uszkodzenia oraz również w przypadku wystąpienia pojedynczego uszkodzenia,

– konieczne jest stosowanie ochrony podstawowej,

– jeżeli stosuje się ELV, może być zbędna ochrona przy uszkodzeniu, a ochronę podstawową zapewnia ograniczenie wartości napięcia.

W PN-EN 61140:2016-07 podano następujące zakresy napięć (tabela 1).

Tabela 1. Górne granice zakresów napięciowych

Warunki pojedynczego uszkodzenia należy brać pod uwagę, wówczas gdy:

– dostępna część czynna niebezpieczna (normalnie niestwarzająca zagrożenia) stwarza zagrożenie np. w wyniku przekroczenia ustalonej wartości prądu dotykowego lub

– dostępna część przewodząca staje się częścią pod napięciem w wyniku uszkodzenia izolacji, lub

– część czynna niebezpieczna staje się dostępna np. w wyniku mechanicznego uszkodzenia obudowy.

Do spełnienia określonej w dokumencie podstawowej zasady ochrony w przypadku pojedynczego uszkodzenia konieczna jest ochrona przy uszkodzeniu, a w niektórych przypadkach także ochrona uzupełniająca. W tym celu należy zastosować dodatkowy środek ochrony lub wzmocniony środek ochrony stanowiący równoczesną ochronę podstawową i ochronę przy uszkodzeniu.