• ocenie zagrożenia pożarem i wybuchem w miejscu wykonywania prac,
• ustaleniu rodzaju przedsięwzięć mających na celu niedopuszczenie do powstania i rozprzestrzeniania się pożaru lub wybuchu,
• wyznaczeniu osób odpowiedzialnych za odpowiednie przygotowanie i zabezpieczenie miejsca pracy,
• zapewnieniu wykonywania pomiarów wyłącznie przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach,
• pouczeniu osób wykonujących pomiary o mogących wystąpić zagrożeniach pożarowych i wybuchowych.

Należy brać pod uwagę, że prace pomiarowe nie mogą być wykonywane w miejscach i w czasie:

• przygotowywania do stosowania cieczy palnych i gazów palnych,
• stosowania cieczy palnych, np. do malowania, lakierowania, klejenia, mycia, nasycania,
•  suszenia z wydzielaniem par cieczy palnych, usuwania pozostałości cieczy palnych ze stanowisk pracy.

Pomiary stężeń czynników palnych poprzedzające pomiary elektryczne powinny być wykonywane przez służby technologiczne czy pracowników laboratorium zakładowego, a nie przez elektryków wykonujących sprawdzenia okresowe urządzeń i instalacji elektroenergetycznych.

W strefach potencjalnie zagrożonych wybuchem 0, 1, 2, 20, 21 i 22 oraz w miejscach, w których wcześniej wykonywano prace z użyciem gazów palnych, cieczy palnych lub materiałów pylących, pomiary eksploatacyjne i badania okresowe mogą być prowadzone tylko wtedy, gdy stężenie par tych cieczy lub gazów nie przekracza 10% ich dolnej granicy wybuchowości. Należy przy tym pamiętać, że pomimo ustalenia stężeń czynników palnych na poziomie 10% dolnej granicy wybuchowości w całej objętości pomieszczenia, mogą występować miejsca, np. w kanałach, studzienkach zaworowych i pompowych, w obecności gazów i par cięższych od powietrza o stężeniach powyżej dolnej granicy wybuchowości. Podobnie przy gazach lżejszych od powietrza miejsca takie mogą wystąpić pod stropem. W przypadku stref z atmosferami pyłowymi mogą występować miejsca z warstwami i złogami pyłu, które poderwane np. podmuchem wiatru mogą utworzyć wybuchowe chmury pyłowe.