W miejsce klas wprowadzono pojęcie „stopnia zabezpieczenia”. Pomimo tego że systemy podzielono, jak w poprzedniej normie, na cztery grupy, to nie ma możliwości bezpośredniego porównania z poprzednią klasyfikacją. Podstawą zaliczenia do określonego stopnia jest możliwość przełamania ochrony przez potencjalnych intruzów (tabela 1). Norma wprowadza ponadto trzy oznaczenia literowe:
Zasady klasyfikacji systemów alarmowych
Wprowadzona w roku 2009 Norma PN-EN 50131-1:2009 Systemy alarmowe – Systemy sygnalizacji i napadu – Część 1: Wymagania systemowe zawiera zmienioną w porównaniu do poprzedniej Normy PN-E-93 08390/14 klasyfikację systemów alarmowych.
Zasady klasyfikacji systemów alarmowych
Wprowadzona w roku 2009 Norma PN-EN 50131-1:2009 Systemy alarmowe – Systemy sygnalizacji i napadu – Część 1: Wymagania systemowe zawiera zmienioną w porównaniu do poprzedniej Normy PN-E-93 08390/14 klasyfikację systemów alarmowych.
HAS [ang. hold-up alarm system (s)] – system(y) alarmowy(e) sygnalizacji napadu,
IAS [intruder alarm system (s)] – system(y) alarmowy(e) sygnalizacji włamania,
I&HAS [ang. intrusion and hold-up alarm system (s)] – system(y) alarmowy(e) sygnalizacji włamania i napadu.
Tabela 1. Stopnie zabezpieczeń obiektów [PN-EN 50131-1:2009]
Stopień |
Ryzyko |
Wiedza i wyposażenie intruzów |
1 |
małe |
mała znajomość I&HAS, stosowanie tylko łatwo dostępnych narzędzi |
2 |
małe do średniego |
ograniczona znajomość I&HAS, stosowanie podstawowych narzędzi i przyrządów ręcznych, np. multimetrów |
3 |
średnie do wysokiego |
biegła znajomość I&HAS, stosowanie pełnego zakresu narzędzi i przenośnych urządzeń elektronicznych |
4* |
wysokie |
biegła znajomość I&HAS, stosowanie pełnego zakresu najwyższej klasy narzędzi i urządzeń elektronicznych oraz możliwość podmiany części składowych systemu ochrony |
* Stopień stosowany w sytuacjach, w których bezpieczeństwo jest najważniejszym kryterium wyboru sytemu.