Przedmiotem Normy są badania laboratoryjne wykładzin podłogowych wszelkich typów i gotowych podłóg o rezystancji względem ziemi, rezystancji między punktami i rezystancji pionowej w przedziale 104 do 1013 Ω.
Pomiary rezystancji podłóg według PN-EN 61340-4-1
Badania materiałów podłogowych i gotowych podłóg przeprowadza się najczęściej metodami rekomendowanymi przez Polską Normę PN-EN 61340-4-1: „Elektryczność statyczna. Część 4-1: Znormalizowane metody badań do określonych zastosowań – Rezystancja elektryczna wykładzin podłogowych i gotowych podłóg”.
Pomiary rezystancji podłóg według PN-EN 61340-4-1
Badania materiałów podłogowych i gotowych podłóg przeprowadza się najczęściej metodami rekomendowanymi przez Polską Normę PN-EN 61340-4-1: „Elektryczność statyczna. Część 4-1: Znormalizowane metody badań do określonych zastosowań – Rezystancja elektryczna wykładzin podłogowych i gotowych podłóg”.
Badania gotowych podłóg w niekontrolowanych warunkach otoczenia wykonuje się w celu sprawdzenia poprawności ich wykonania lub w celu bieżącej kontroli systemu ochrony antyelektrostatycznej. Pierwsze badania rezystancji nowo wybudowanych podłóg (badania odbiorcze) przeprowadza się po całkowitym ich wyschnięciu, tzn. po mniej więcej 4 miesiącach.
Aparatura pomiarowa składa się z miernika rezystancji – omomierza albo z zasilacza oraz amperomierza w układzie odpowiednim do pomiaru rezystancji z dokładnością ±10%.
Przy badaniach wykładzin podłogowych i gotowych podłóg używa się następujących terminów:
- rezystancja względem ziemi – rezystancja upływu Uu,
- rezystancja pionowa – rezystancja skrośna,
- rezystancja względem ziemi – rezystancja mierzona między uziemieniem lub elementem uziemiającym a pojedynczą elektrodą umieszczoną na powierzchni użytkowej,
- rezystancja między punktami – rezystancja mierzona między dwiema elektrodami umieszczonymi na powierzchni użytkowej.
/WiedzaiPraktyka
/wip