Fałszywe alarmy czujek dymu mogą być inicjowane przez różne zanieczyszczenia powietrza, m.in. przez dymy (niepożarowe), parę wodną, pyły i aerozole lub włókna. Liniowe optyczne czujki dymu wywołają fałszywy alarm, gdy wiązka światła będzie przypadkowo całkowicie lub częściowo przysłonięta przez działania człowiek lub przelatujące ptaki. Fałszywy alarm może też być wywołany przez silne obce źródła światła – promieniowanie słoneczne, wyładowania atmosferyczne czy lampy błyskowe. Niekiedy przyczyną fałszywego alarmu może być znaczne zawilgocenie powietrza, które wpływa na prąd przepływający w komorze pomiarowej czujnika jonizacyjnego.

Przyczyną fałszywych alarmów wywoływanych przez czujniki ciepła może być niekontrolowany wzrost temperatury powietrza otaczającego czujki powodowany przez urządzenia grzewcze, procesy technologiczne lub światło słoneczne. W przypadku czujek różniczkowych fałszywy alarm może być wywołany przez szybkie zmiany temperatury powietrza.

Czujki płomienia wykrywające promieniowanie ultrafioletowe emitowane przez płomień mogą reagować na wszelkiego rodzaju źródła promieniowania nadfioletowego, np. błyskawice, promieniowanie jonizujące, lampy UV lub kwarcowe lampy halogenkowe.

Czujki płomienia pracujące w podczerwieni reagują na migającą składową promieniowania podczerwonego światła płomienia pożaru. Mogą wszcząć alarm, jeżeli światło słoneczne będzie zmodulowane, np. przez poruszające się gałęzie drzew.

Fałszywe alarmy można ograniczyć m.in. przez:

• dobór czujek pożarowych odpowiednich w danych warunkach środowiskowych;
• obniżenie czułości czujek;
• zastosowanie ekranów;
• wykorzystanie w systemie sygnalizacji pożarowej odpowiednich metod technicznych przewidzianych w warunkach alarmowania;
• niedopuszczenie do wysterowania:

− wyjść centrali uruchamiających sygnalizację alarmową mobilizującą ludzi do ewakuacji obiektu,

− wyjść do systemu monitorującego, wzywającego straż pożarną,

− wyjść do uruchamiania samoczynnego gaszenia i automatyki pożarowej.