akumulatory w technologii żelowej (VRLA):

- mają niższy poziom rekombinacji,

- zawierają większą ilość elektrolitu,

- mają wyższą rezystancję wewnętrzną,

- mają większą odporność na głębokie rozładowanie i przeładowanie,

- mają niższy prąd konserwacyjny,

- są droższe;

akumulatory w technologii AGM:

- mają wyższy poziom rekombinacji,

- zawierają mniej elektrolitu,

- mają niższą rezystancję wewnętrzną,

- mają mniejszą odporność na głębokie rozładowanie i przeładowanie,

- mają większy prąd konserwacyjny,

- są tańsze.

Wymienione właściwości akumulatorów predysponują je do odpowiednich zastosowań:

akumulatory AGM do pracy ciągłej – buforowej (zasilania awaryjnego, bezprzerwowego), gdzie bateria jest przyłączona do zasilacza i stanowi awaryjne źródło energii elektrycznej w przypadku zaniku napięcia w sieci zasilającej, np. zasilacze UPS, systemy oświetlenia awaryjnego, siłownie telekomunikacyjne, systemy alarmowe i sygnalizacji przeciwpożarowej, kasy fiskalne. Po naładowaniu akumulator pobiera niewielki prąd konserwacyjny, który uzupełnia jego samo rozładowanie,

akumulatory żelowe VRLA do pracy cyklicznej, np. w pojazdach samochodowych, w urządzeniach przenośnych.

Zaletą akumulatorów w technologii VRLA i AGM jest brak wydzielania do otoczenia par kwasu siarkowego, działających korozyjnie na metalowe przedmioty i instalacje znajdujące się w ich pobliżu. Dzięki temu mogą być instalowane w szafach razem z UPSami i w innych pomieszczeniach poza typowymi akumulatorniami, nie wymagają uzupełniania elektrolitu i nie stwarzają zagrożenia wybuchem.

Ogniwa i akumulatory bezobsługowe charakteryzuje bardzo wysoka powtarzalność parametrów zwłaszcza z tej samej serii produkcyjnej. Ma to ogromne znaczenie przy tworzeniu baterii na 110 i 230 V i w układach UPS, gdzie łączy się szeregowo ogniwa 2 V lub bloki 12 V. Praktycznie identyczne rezystancje wewnętrzne ogniw i akumulatorów pracujących w jednym systemie umożliwiają równomierny rozkład napięć ładowania, co przedłuża ich żywotność.

Akumulatory w technologii VRLA obok wyraźnych zalet mają również kilka wad, do najważniejszych należą: krótka żywotność (od 3 do 5 lat), brak tolerancji podwyższonych temperatur otoczenia – wraz z podwyższaniem temperatur zmniejsza się ich żywotność. Wady te znacznie ograniczają pole ich zastosowań.