Próbę napięciową należy poprzedzić pomiarem rezystancji izolacji uzwojeń silnika. Układ pomiarowy zasilany jest z transformatora probierczego. Napięcie mierzy się po stronie wysokiego napięcia woltomierzem przyłączonym przez laboratoryjny przekładnik napięciowy. W czasie badania napięcie trzeba zwiększać płynnie od zera do pełnego napięcia probierczego. Po osiągnięciu napięcia probierczego należy je utrzymywać przez 60 s.
Próba napięciowa silnika napięciem przemiennym
Próbę napięciową napięciem przemiennym wykonuje się zazwyczaj w ramach badań odbiorczych silników i niekiedy w czasie badań okresowych (profilaktycznych).
Próba napięciowa silnika napięciem przemiennym
Próbę napięciową napięciem przemiennym wykonuje się zazwyczaj w ramach badań odbiorczych silników i niekiedy w czasie badań okresowych (profilaktycznych).
Po zakończeniu próby trzeba ponownie zmierzyć rezystancję izolacji uzwojeń. Wartość napięcia probierczego próby powinna wynosić:
- maszyn synchronicznych i wzbudnic – 80%,
- pozostałych maszyn – 75% napięcia probierczego u wytwórcy lub w zakładzie remontowym.
Wynik próby uważany jest za pozytywny, gdy:
- izolacja uzwojeń nie została przebita,
- nie wystąpiły przeskoki iskrowe w czasie badania maszyny,
- rezystancja izolacji po próbie wynosi nie mniej niż 80% wartości rezystancji izolacji przed próbą.
/WiedzaiPraktyka
/wip