Maszyny elektryczne najczęściej są suszone:

• ogrzanym powietrzem z zewnątrz,
• ciepłem tworzonym przez straty w uzwojeniach,
• ciepłem powstałym w wyniku strat w rdzeniu.

Do suszenia nagrzanym powietrzem z zewnątrz najlepiej wykorzystywać dmuchawy. Można też wykorzystać lampy żarowe, promienniki, grzejniki elektryczne. Źródła ciepła umieszcza się wewnątrz silnika po demontażu wirnika.

Suszenia za pomocą strat w uzwojeniach nie należy stosować do suszenia bardzo zawilgoconych silników lub bezpośrednio po ich zalaniu wodą. W takich przypadkach należy maszynę wstępnie wysuszyć ciepłem zewnętrznym. Silniki indukcyjne najczęściej suszy się metodą strat w uzwojeniach przy zahamowanym wirniku. Uzwojenie zasila się napięciem obniżonym. Wartość napięcia trzeba tak dobrać, aby prąd suszenia nie przekraczał wartości 50% do 70% prądu znamionowego. Do suszenia silników metodą strat w uzwojeniach można też użyć zasilania prądem stałym lub przemiennym jednofazowym.

Suszenie uzwojeń metodą strat w żelazie (w rdzeniu) wykonuje się po demontażu wirnika. Na żelazo czynne stojana nawija się przewodami izolowanymi uzwojenie magnesujące. Trzeba obliczyć parametry tego uzwojenia – moc niezbędną do suszenia, liczbę zwojów, prąd i przekrój przewodów.

Niezależnie od zastosowanej metody suszenia trzeba spełnić wymagania wstępne:

• przed suszeniem maszynę trzeba oczyścić i przedmuchać sprężonym powietrzem,
• maszynę trzeba odizolować cieplnie,
• umożliwić odprowadzanie wilgoci z wnętrza maszyny w trakcie suszenia

w trakcie suszenia:

• nie należy przekraczać dopuszczalnych temperatur;
• utrzymać powolny wzrost temperatury;
• mierzyć rezystancję izolacji uzwojeń na początku suszenia co 30 min, a po osiągnięciu temperatury ustalonej co 1 godz. Na początku pomiaru rezystancja izolacji maleje, a następnie powoli wzrasta, osiągając wartość ustaloną.