Pierwszym krokiem jest sprawdzenie:

1)    czy był przeprowadzony audyt bezpieczeństwa dla obiektu – nie musi być, jeśli dla konkretnych obiektów prawo tego nie wymaga,

2)    czy obiekt jest wpisany na listę obiektów infrastruktury krytycznej,

3)    czy w chwili zamawiania systemów były spisane wymagania, jakie powinien spełniać, czyli SIWZ lub podobny dokument (gdy nie było przetargu na wykonanie systemu),

4)    czy istnieje elektryczny schemat instalacji i rozmieszczenie elementów na podkładzie budowlanym na tyle dokładny i czytelny, aby każdy instalator czy konserwator na podstawie tych danych mógł system konserwować, naprawiać lub modernizować,

5)    czy istnieje spis elementów i czy nazwy tych elementów są zgodne z nazewnictwem producenta oraz nazwami w opisach schematów systemu,

6)    czy do zastosowanych w obiekcie elementów ochrony są instrukcje producentów – po jednej dla każdego typu użytego elementu ochrony,

7)    czy istnieje i na ile jest czytelna instrukcja obsługi systemu z wyszczególnieniem, jakie procedury należy podjąć w przypadku awarii systemu lub jego elementów wraz z podaniem procedur częściowego użytkowania systemu,

8)    czy są zalecenia co do konserwacji systemu i czy prowadzona jest książka konserwacji,

9)    czy przewidywano współpracę zabezpieczeń elektronicznych i mechanicznych, a jeśli tak, to w jakim zakresie,

10) jakie rodzaje interwencji były przewidywane w przypadku zagrożenia i po jakim czasie od wywołania alarmu miały nastąpić,

11) czy między zainstalowaniem systemu a jego sprawdzaniem nastąpiły istotne zmiany w sposobie użytkowania obiektu lub był remontowany lub modernizowany.