Na rysunku 1 przedstawiono mapę określającą tereny sprzyjające w większym lub mniejszym stopniu instalowaniu elektrowni wiatrowych. Mapa dotyczy przede wszystkim dużych elektrowni wymagających średniorocznej wietrzności na poziomie 5,5 do 7 m/s, czyli klasy I lub II na mapie. Mniejsza wartość nie wyklucza natomiast możliwości instalowania małych elektrowni wiatrowych.

Rys. 1. Mapa terenów sprzyjających rozwojowi energetyki wiatrowej

Przy analizie problemu należy brać pod uwagę także fakt, że energia wiatru zmienia się zarówno w ciągu doby, jak i roku. Energia ta osiąga największą wartość w środku dnia oraz w trakcie miesięcy zimowych.

Na wydajność elektrowni wiatrowej w dużej mierze wpływa ukształtowanie terenu (podłużne i pojedyncze wzgórza oraz góry, skarpy, zagłębienia, przełęcze), a także przeszkody (budynki, drzewa). Płaski obszar porośnięty trawą jest typowym przykładem terenu o jednolitej szorstkości. Na takim terenie prędkość wiatru na wybranej wysokości jest prawie jednakowa. Przeszkody terenowe znajdujące się na drodze przesuwających się mas powietrza powodują gwałtowne zmniejszenie prędkości wiatru i wzrost turbulencji w pobliżu przeszkody.

W tabeli 1 zestawiono szacunkowe warunki uwzględniające przykładowe przeszkody terenowe.

Tabela 1. Charakterystyka szorstkości terenu [elektrownie-wiatrowe.org.pl]

Należy także brać pod uwagę usytuowanie elektrowni w stosunku do poziomu morza. Wraz ze wzrostem tej wysokości zmniejsza się gęstość powietrza, a to oznacza proporcjonalne zmniejszenie mocy wiatru. Dlatego dla każdej lokalizacji należy przeprowadziodpowiednią analizę oraz pomiary.