Definicje klas podaje PN-EN 60598-1:2015-04 „Oprawy oświetleniowe – Część 1: Wymagania ogólne i badania”.

W oprawie oświetleniowej klasy I ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym polega na izolacji podstawowej oraz dodatkowych zabezpieczeniach służące do połączenia dostępnych części przewodzących z przewodem ochronnym (uziemiającym) oprzewodowania stałego instalacji, co zapewnia, że dostępne części przewodzące nie staną się częściami czynnymi w przypadku uszkodzenia izolacji podstawowej. Oprawy oświetleniowe tej klasy mogą być wyposażone w części z izolacją podwójną, izolacją wzmocnioną lub części, w których ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym polega na działaniu przy bezpiecznym bardzo niskim napięciu (SELV).

Klasa II charakteryzuje się zastosowaniem izolacji podstawowej, izolacji podwójnej lub wzmocnionej, natomiast nie przewidziano uziemienia ochronnego ani ochrony wynikającej z warunków zainstalowania. Taka oprawa oświetleniowa może należeć do jednego z trzech typów. Pierwszym z nich jest tzw. oprawka oświetleniowa klasy II z obudową izolacyjną. Drugi rodzaj to oprawa oświetleniowa posiadająca jednolitą oprawę metalową, która jest odizolowana od części czynnych za pomocą izolacji równoważnej izolacji podwójnej lub wzmocnionej. Trzeci typ to kombinacja dwóch typów opisanych powyżej.

Jeżeli ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym w oprawie oświetleniowej polega na zasilaniu jej napięciem bardzo niskim bezpiecznym (SELV) i w której nie powstaje napięcie przekraczające SELV, wówczas klasyfikujemy ją do klasy III.