Ustawa o normalizacji (Dz.U. z 2002 r. nr 169, poz. 1386) w art. 5.3 stwierdza, że stosowanie Polskich Norm jest dobrowolne. Na tej podstawie Polski Komitet Normalizacyjny przyjął następujące stanowisko: „Powołanie się na PN w przepisie prawnym nie zmienia jej dobrowolnego statusu, chyba że ustawodawca świadomie chce ten status zmienić, co jest możliwe przez wyraźne wskazanie tylko w postanowieniach innej ustawy”. Czyli według PKN jedynie przywołanie w konkretnej ustawie Polskiej Normy oznaczałoby obowiązek jej stosowania.

Innego zdania jest Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju, któremu obecnie podlegają sprawy związane z budownictwem. Poniżej odpowiedź resortu ze stycznia 2019 r. na pytanie o obowiązek stosowania PN zadane przez redakcję „Instalacji elektrycznych w praktyce”:

„Polskie Normy powoływane w przepisach prawnych, zawierają wiedzę techniczną, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, mającą istotne znaczenie dla spełnienia przez obiekty budowlane wymagań podstawowych, a w konsekwencji zapewnienie bezpieczeństwa użytkownikom tych obiektów.

Wskazanie Polskiej Normy w przepisach techniczno-budowlanych, w tym w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, czyni Polskie Normy, w całości lub w określonej części, integralną częścią przepisu, w którym zostały powołane. Oznacza to, że obowiązek stosowania reguł technicznych zawartych w określonych normach wynika z przywołania ich w tekstach przepisów prawa.

W MIiR trwają prace nad nowym projektem przepisów techniczno-budowlanych dla budynków, wobec czego, także te kwestie zostaną poddane analizie.

Zbigniew Przybysz

Biuro Komunikacji

Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju”

Reasumując: dla własnego bezpieczeństwa prawnego lepiej jest stosować normy wymienione w załączniku.