Po pierwsze – ocenę zagrożeń oraz miejsca ich występowania, prawdopodobieństwo ich wystąpienia a także oszacowanie wielkości ewentualnych strat. W audycie może znaleźć się ocena zgodności istniejącego systemu z mapą zagrożeń, poziomu istniejących i proponowanych zabezpieczeń.

Można – w celu oceny zagrożeń wykorzystać:

− zapisy zawarte w Polskich Normach serii PN-EN, które wprowadzają klasyfikacje systemów,

− zapisy Norm Obronnych i zawarte w „Wymaganiach eksploatacyjno-technicznych dla IX grupy SpW – systemy i urządzenia specjalistyczne do ochrony obiektów”,

− niemiecki dokument VdS 2311, który jest stosowany od ponad 25 lat w Niemczech, a zawarte tam klasyfikacje i wymagania co do ochrony dość znacznie różnią się od zapisów w Normach Europejskich.

Audyt powinien być wykonany przez trzecią stronę, czyli nie może to być projektant systemu ani jego wykonawca. Zwykle audyt powinien być zamawiany przez inwestora, a największy zysk z audytu pojawia się wtedy, gdy jest zamawiany jeszcze przed spisaniem SIWZ. Zalecenie to dotyczy zarówno sytuacji, gdy mamy do czynienia z nowo planowanym systemem, jak i planowaną modernizacją systemu lub przebudową chronionego obiektu czy zmianą jego funkcji.

Audyt może też być zamawiany, gdy pojawiają się problemy z systemem czy nawet tylko podejrzenia co do skuteczności systemu, zwłaszcza jeśli wartości chronione są znaczne.

Artykuł jest fragmentem tekstu Sprawdzanie systemów alarmowych