Parametry elektryczne przewodów: pojemność C_c i indukcyjność L_c lub C_c i L_c /R_c powinny być ustalane wg wymagań określonych w punktach a), b) lub c) na podstawie:

a) danych producenta,

b) pomiarów próbek lub

c) wymagań normy PN-EN 60079-11. Jeżeli kabel konwencjonalnej konstrukcji zawiera dwie lub trzy żyły w ekranie lub bez ekranu, to powinien mieć pojemność nieprzekraczającą 200 pF/m lub indukcyjność: 1µH/m, albo 30 µH/Ω.

Żyły przewodów iskrobezpiecznych nie powinny być prowadzone w kablach wielożyłowych wraz z żyłami obwodów nieiskrobezpiecznych.

W kablach i przewodach zawierających więcej niż jeden obwód iskrobezpieczny promieniowa grubość izolacji żył zależy od charakteru izolacji i średnicy kabla, lecz nie powinna być mniejsza niż 0,2 mm. Wytrzymałość napięciowa izolacji nie powinna być mniejsza niż podwójne napięcie znamionowe obwodu, lecz nie mniejsza niż 500 V r.m.s. a.c.

Kable wielożyłowe powinny wytrzymać próby napięciowe izolacji co najmniej:

• 500 V r.m.s. ac lub 750 V d.c. przyłożone między pancerzem i/lub ekranem połączonymi równolegle i żyłami połączonymi równolegle,
• 1000 V r.m.s. a.c lub 1500 V d.c. przyłożone między wiązkę żył składającą się z połowy wszystkich żył kabla i wiązkę pozostałych żył połączonych równolegle. Ten test nie nadaje się do badań wielożyłowych kabli z indywidualnie ekranowanymi parami żył.