Korozja zagraża przede wszystkim metalom gołym, tzn. metalom niepokrytym izolacyjną powłoką ochronną i w miejscach defektów powłoki. Pomiary wskazujące, czy został osiągnięty potencjał ochrony Ep,należałoby wykonywać na samej granicy faz metal/elektrolit, np. na granicy metal/grunt (PN-EN 12954). Nie jest to jednak praktycznie wykonalne. Dlatego przy ocenie skuteczności ochrony katodowej wykorzystuje się inne metody. Metody te zostały szczegółowo opisane w załącznikach informacyjnych do normy PN-EN 13509 (tabela 1). Należy wybrać najodpowiedniejszą z nich na podstawie oceny warunków miejscowych w terenie, np. rodzaj i jakość powłoki zewnętrznej badanej konstrukcji, rezystywność gruntu, obecność prądów błądzących.
Wybrane metody badań skuteczności ochrony katodowej
Celem badań skuteczności ochrony katodowej jest sprawdzenie, czy w miejscach styku powierzchni stalowych obiektów chronionych z środowiskiem elektrolitycznym są spełnione kryteria ochrony.
Wybrane metody badań skuteczności ochrony katodowej
Celem badań skuteczności ochrony katodowej jest sprawdzenie, czy w miejscach styku powierzchni stalowych obiektów chronionych z środowiskiem elektrolitycznym są spełnione kryteria ochrony.
Tabela 1. Metody pomiarowe potencjałów w ochronie katodowej (PN-EN 13509)
Załącznik |
Metody pomiarowe potencjałów |
Uwagi |
A |
Elektrody do pomiaru potencjału w gruncie i/lub w mediach wodnych |
− |
B |
Metoda redukcji prądu |
metoda pomiaru potencjału bez wyłączania prądu polaryzującego |
C |
Pomiary potencjału wykonywane na powierzchni ziemi wzdłuż rurociągu ułożonego w gruncie |
pomiar potencjału metodą małych kroków (CIPS) |
D |
Ocena stanu powłoki i lokalizacja defektów wykonywane z powierzchni gruntu |
− metoda Pearsona − metoda DCVG |
E |
Specjalny rodzaj pomiaru potencjału wyłączeniowego w rejonach oddziaływania prądów błądzących |
− |
F |
Wyjaśnienia dotyczące stosowania metody pomiarów intensywnych i obliczania potencjałów bez spadku napięcia (EIRfree) |
− wykrywanie uszkodzeń powłoki − obliczanie potencjału bez spadku napięcia IR |
G |
Przykłady typowych elektrod symulujących i sond do rurociągów |
− |
H |
Dokładność przyrządów do pomiaru potencjałów (zał. normatywny) |
− cyfrowe – wyższa niż 1% wskazań − analogowe – wyższa niż 2,5% pełnego wychylenia skali |
I |
Dokładność pomiarów prądu płynącego w rurociągach i w obwodzie polaryzującym ochrony katodowej |
pomiary bezpośrednie i amperomierzem cęgowym |
J |
Wyznaczanie wartości rezystancji złącz izolacyjnych |
prądem przemiennym |
K |
Kontrola złącz izolacyjnych z użyciem prądu zewnętrznego |
metodę tę można stosować do sprawdzania separacji elektrycznej między konstrukcjami |
Jeżeli przeprowadzone badania odpowiednimi metodami pomiarowymi wykażą z dostatecznym prawdopodobieństwem, że kryteria ochrony są spełnione, to ochronę uważa się za skuteczną. Wybór metody badania skuteczności ochrony katodowej zależy m.in. od:
- rodzaju występujących zagrożeń korozyjnych,
- oddziaływań prądów błądzących – prądu stałego,
- oddziaływań prądów błądzących – prądu przemiennego,
- poziomu izolacji obiektu chronionego,
- właściwości środowiska korozyjnego,
- dostępności bazy danych obiektu badanego.
Ochronę katodową uznaje się za skuteczną, jeżeli na podstawie pomiaru potencjałów wykaże się, że w defektach powłoki izolacyjnej obiektu (rurociągu, zbiornika) i w innych miejscach bez powłoki spełnione są potencjałowe kryteria ochrony.
EIRfree ≤ Ep