Najlepszym przykładem takiego urządzenia, jest silnik indukcyjny. Wyobraźmy sobie, że silnik taki napędza wentylator dużej mocy w dużym szybie wentylacyjnym. Po odłączeniu zasilania w sieci silnik ten nadal będzie się kręcił na skutek swojej inercji, napędzanego wentylatora, a także rozpędzonego powietrza, którego ruch może być dodatkowo wspierany zjawiskiem konwekcji. W takiej sytuacji wybieg silnika może być dość długi i dochodzić do np. minuty. W tym czasie silnik ten będzie wytwarzał napięcie, bo w obwodzie magnetycznym będzie znajdowała się szczątkowa indukcja magnetyczna, ponieważ obwód magnetyczny nie rozmagnesował się w pełni.

Napięcie szczątkowe jest na ogół małe. Nie jest ono w stanie zasilać odbiorników energii przyłączonych do tej samej sieci co silnik, ale jego obecność może spowodować problemy przy ponownym załączeniu napięcia. Takie załączenie napięcia w przeciwfazie jest też niebezpieczne dla silnika, może bowiem powodować powstanie momentów o znacznych wartościach, które mogą uszkodzić mechanicznie silnik. Możliwe jest także uszkodzenie obwodu magnetycznego.

Rozwiązania tego problemu są dwa: pierwsze tańsze, ale mniej optymalne, polega na ustawieniu czasu, po którym następuje przełączenie powyżej spodziewanego czasu występowania napięcia szczątkowego. Drugą możliwością, znacznie droższą, jest zastosowanie układu SZR wyposażonego w pomiar napięcia szczątkowego.