Metoda ta bazuje nie tylko na wprowadzeniu separacji galwanicznej obwodów przemienno- i stałoprądowego, ale także na monitorowaniu stanu izolacji poprzez ciągłe sprawdzanie wystąpienia tak zwanych doziemień. Wykrycie doziemienia (utraty izolacji) wskazywane jest na ogół na wyświetlaczu urządzenia lub przy pomocy diod świetlnych. W przypadku wykrycia utraty izolacji, falownik może także odłączyć się od sieci.

W celu sprawdzenia działania układu wykrywania doziemień można wykonać prosty test. Należy przy tym zachować ostrożność, ponieważ może dojść do porażenia, zarówno przez napięcie pochodzące z ogniw fotowoltaicznych, jak i przez napięcie pochodzące z sieci. Trzeba mieć także absolutną pewność, że bada się falownik wprowadzający separację galwaniczną, w przeciwnym wypadku może dojść do porażenia lub uszkodzenia.

Test polega na dołączeniu opornika o wartości rezystancji równej kilkadziesiąt kiloomów pomiędzy przewód dodatni a przewód PE w instalacji, do której przyłączony jest falownik. Test ten należy powtórzyć dla przewodu ujemnego zespołu ogniw fotowoltaicznych. Po podłączeniu rezystora zgodnie z opisem i schematem powinno się zaobserwować zgłoszenie alarmu przez falownik lub nawet jego odłączenie od sieci z równoczesnym zgłoszeniem alarmu o wykryciu doziemienia. Jeśli takie akcje nie zostaną przez falownik podjęte, można domniemywać, że nie wykonuje on wykrycia doziemienia poprawnie.

W przypadku falowników niewprowadzających separacji galwanicznej, elementem wprowadzającym ochronę przeciwporażeniową jest izolacja panelu fotowoltaicznego, badanie której przeprowadza się w sposób analogiczny do badania izolacji w instalacjach elektrycznych.