• iskrzenie szeregowe(łuki elektryczne) – zwłaszcza w miejscach obluzowanych połączeń przewodów. Tego rodzaju uszkodzenia nie są wykrywane przez tradycyjne zabezpieczenia nadprądowe i wyłączniki różnicowoprądowe. Do rozpoznawania tego rodzaju łuków elektrycznych (iskrzenia) są przeznaczone detektory iskrzenia. Zestyki stałe (zaciski służące do przyłączania przewodów zasilających) mogą być bardzo niebezpiecznym źródłem ciepła, zwłaszcza jeżeli przewody wprowadzone do zacisku są obluzowane lub wkręt zacisku nie jest dokręcony z odpowiednią siłą;
• iskrzenie równoległe − pomiędzy przewodem fazowym i neutralnym lub w obwodach trójfazowych między dwoma przewodami fazowymi. Często następuje uszkodzenie izolacji przewodów w miejscu ich wprowadzania do skrzynek zaciskowych i obudów urządzeń elektrycznych bezpośrednio lub przez dławnice kablowe, spowodowane drganiami i wibracjami. Może to prowadzić do zwarć między żyłami przewodów lub pomiędzy żyłami przewodów a obudową urządzenia.

              Tego rodzaju uszkodzenia są w normalnych warunkach rozpoznawalne przez bezpieczniki topikowe i wyłączniki nadmiarowo prądowe. Niekiedy w przypadku nadmiernej rezystancji obwodu prąd wyłączalny zabezpieczenia może nie być uzyskany, więc obwód nie będzie rozłączony. W takim przypadku obwód może być rozłączony przez detektor iskrzenia będący uzupełnieniem ochrony nadprądowej;

• iskrzenie równoległe między przewodem fazowym a przewodem ochronnym. Uszkodzenie między przewodem fazowym a przewodem ochronnym jest skutecznie zabezpieczane przez wyłączniki różnicowoprądowe wysokoczułe o prądzie różnicowym nie większym od 300 mA. W instalacjach, w których nie zainstalowano wyłączników różnicowoprądowych, skuteczną ochronę mogą zapewnić przeciwpożarowe detektory iskrzenia – AFDD.