Urządzenie to przemiata żądany zakres częstotliwości sygnałów w celu wyszukania, które częstotliwości znajdują się w mierzonym sygnale. Innymi słowy, jeśli np. mamy do czynienia z pomiarem urządzenia, które produkuje zabrudzenia o częstotliwości 27,12 MHz, po wykonaniu badania w zakresie częstotliwości od 100 kHz do 100 MHz, przyrząd przy częstotliwości 27,12 MHz pokaże „szpilkę” wskazującą na to, że przy tej częstotliwości wykryto sygnał o danej amplitudzie. W przypadku analizatorów amplituda ta jest na ogół prezentowana na wykresie w skali logarytmicznej. Również podstawa wykresu, czyli zakres częstotliwości, bywa prezentowany w skali logarytmicznej. Działanie analizatora widma jest dość złożone, polega ono na porównywaniu mierzonych sygnałów z sygnałem wzorcowym, którego częstotliwość jest znana w żądanym zakresie pomiarowym (w naszym przykładzie od 100 kHz do 100 MHz).

Tak zwane przemiecenie wszystkich częstotliwości w zależności od żądanej dokładności jest dość czasochłonne. Może zajmować nawet kilka czy kilkanaście minut. W trakcie wykonywania pomiaru należy zadbać o to, by badane urządzenie znajdowało się w stabilnym punkcie pracy – najlepiej, żeby był to punkt, w którym urządzenie nie zmienia swojego punktu pracy. Wtedy wynik będzie najbardziej miarodajny. Szczegóły działania analizatora nie są bardzo ważne. Istotne będzie to, że jest w stanie wyszukać zakłócenia, zmierzyć ich amplitudę (w dB, czyli skali logarytmicznej) i zaprezentować je na wykresie w funkcji częstotliwości. Mierzone wartości możemy skonfrontować z normami lub analizować, bazując na własnej wiedzy czy doświadczeniu.