Wyższe harmoniczne mają częstotliwość równą wielokrotności częstotliwości sieciowej. Interharmoniczne nie spełniają tego warunku. Ich częstotliwość to np. 170 Hz. Powodują one powstawanie odkształceń w prądzie, które sprawiają, że porównanie krzywej dwóch sąsiednich okresów badanego napięcia czy prądu wykaże, że kształt ten się różni. W przypadku zwykłych harmonicznych, jeśli porównamy krzywą okres do okresu, to wynik zawsze będzie ten sam. Interhamoniczne są trudne do mierzenia, ale nowoczesne analizatory jakości i urządzenia cyfrowe w wielu wypadkach radzą sobie z tym problemem.

Inteharmoniczne są coraz częstszym problemem w sieci, ponieważ pojawia się w niej coraz więcej urządzeń, które przełączają swoje podzespoły energoelektroniczne w sposób wymuszony przez układ sterowania, a nie przez napięcie sieci. Jeśli weźmiemy pod uwagę prostownik aktywny zamiast standardowego prostownika diodowego, to okaże się, że jego częstotliwość przełączeń jest nie zsynchronizowana z siecią i wynosi np. 1560 Hz, gdyż tak wybrał konstruktor urządzenia. Ta częstotliwość i wyższe harmoniczne pochodzące od niej będą się rozprzestrzeniać po sieci elektroenergetycznej 50 Hz i mogą powodować problemy w jej pracy. Interhamoniczne wywołują podobne problemy jak wyższe harmoniczne, ale ich analiza jest trudniejsza i odbywa się na ogół w sposób ilościowy.