Najczęściej spotykanymi niedociągnięciami w instalacjach elektrycznych jest:

– stosowanie układów sieci TN-C, TT, nie zawsze gwarantujących skuteczność ochrony przeciwporażeniowej. Dzieje się tak głównie z uwagi na dość często występujące trudności w zapewnieniu wymaganych rezystancji uziemień oraz przypadki przerw w przewodach uziemiających,

– niestosowanie dodatkowych połączeń wyrównawczych ochronnych, a także bardzo często głównych połączeń wyrównawczych ochronnych,

– niestosowanie ochrony przy uszkodzeniu w pomieszczeniach o podłodze źle przewodzącej przeznaczonych na stały pobyt ludzi, pomimo występowania w tych pomieszczeniach metalowych uziemionych rur i grzejników centralnego ogrzewania oraz metalowych rur wodociągowych i gazowych,

– niestosowanie wyłączników ochronnych różnicowoprądowych (w układzie sieci TN-C cztero- i dwuprzewodowym zabronione jest stosowanie urządzeń różnicowoprądowych RCD, w sieci TN-C-S przewód PEN nie powinien być stosowany po stronie odbioru),

– niestosowanie ograniczników przepięć,

– prowadzenie przewodów w sposób wykluczający ich wymienialność,

– stosowanie zbyt małej liczby obwodów odbiorczych oraz gniazd wtyczkowych i wypustów oświetleniowych,

– nieprzeprowadzanie sprawdzeń okresowych w wymaganych terminach lub wykonywanie ich w niepełnym zakresie,

– niedoprowadzanie trzeciego/czwartego przewodu ochronnego PE koloru żółto-zielonego do opraw oświetleniowych.

– niestosowanie RCD w instalacjach oświetlenia. Wyłączniki ochronne RCD pełnią funkcje ochrony uzupełniającej przy dotyku bezpośrednim zgodnie z zapisem w warunkach technicznych i powinny być stosowane także w instalacjach oświetlenia.