Norma jest jedną z czterech powiązanych ze sobą części. Sposób ich powiązania ilustruje rysunek 1.

Rys. 1. Wzajemne powiązanie części normy odgromowej: LP – kompletny system ochrony obiektu budowlanego wraz z instalacjami i wyposażeniem, jak również ochroną osób w nim przebywających, LPS – kompletne urządzenie stosowane do redukcji szkód fizycznych w obiekcie spowodowanych wyładowaniami piorunowymi (złożone z części zewnętrznej i wewnętrznej), SPM – system ochrony przed uszkodzeniami powodowanymi przez piorunowy impuls elektromagnetyczny

W normie punkt 3 jest poświęcony definicjom. Do ważniejszych można zaliczyć:

– wyładowanie piorunowe doziemne definiowane jako wyładowanie elektryczne pochodzenia atmosferycznego zachodzące pomiędzy chmurą a ziemią, przy czym norma wyróżnia wyładowania odgórne inicjowane przez lidera od chmury do ziemi oraz oddolne inicjowane przez lidera od uziemionego obiektu do chmury;

– podzielenie udarów na krótkotrwałe i długotrwałe oraz na wielokrotne i jednokrotne;

– wyróżnienie przyłączonych do obiektu linii telekomunikacyjnych oraz linii elektroenergetycznych;

– rozpatrywanie uderzenia piorunowego w chroniony obiekt oraz wyładowania uderzającego dostatecznie blisko chronionego obiektu, aby mogło powodować groźne przepięcia;

– piorunowym impulsem elektromagnetycznym LEMP (lightning elektromagnetic impulse) są wszystkie elektromagnetyczne oddziaływania prądu pioruna;

– strefą ochrony odgromowej LPZ (lightning protection zone) jest strefa, dla której określono piorunowe środowisko elektromagnetyczne, jej granice niekoniecznie są granicami fizycznymi takimi jak ściana czy sufit lub podłoga;

– urządzeniem piorunochronnym LPS (lightning protection system) określono kompletne urządzenie stosowane do redukcji szkód fizycznych spowodowanych w obiekcie wyładowaniami piorunowymi;

– natomiast skrótem innego angielskiego pojęcia SPD (surge protective decice) określono urządzenia do ograniczania przepięć.