Należy odnotować, iż ochrona uzupełniająca realizowana za pomocą wyłącznika różnicowoprądowego nie może zostać uznana za jedyny i wyłączny środek ochrony.
Jakie RCD w ochronie uzupełniającej a jakie w przeciwpożarowej
Dla układów prądu przemiennego AC stosowanie wyłączników różnicowoprądowych o znamionowym prądzie różnicowym nieprzekraczającym wartości 30 mA jest uznaną praktyką ochrony, gdy zawiedzie ochrona podstawowa lub ochrona przy uszkodzeniu.
Jakie RCD w ochronie uzupełniającej a jakie w przeciwpożarowej
Dla układów prądu przemiennego AC stosowanie wyłączników różnicowoprądowych o znamionowym prądzie różnicowym nieprzekraczającym wartości 30 mA jest uznaną praktyką ochrony, gdy zawiedzie ochrona podstawowa lub ochrona przy uszkodzeniu.
Ponadto ochronę uzupełniającą z wykorzystaniem wyłącznika różnicowoprądowego o czułości nie większej niż 30 mA należy zapewnić dla:
- gniazd wtyczkowych o prądzie znamionowym nieprzekraczającym 32 A, które mogą być eksploatowane przez osoby postronne,
- urządzeń przenośnych przeznaczonych do użytku na zewnętrz o prądzie znamionowym nieprzekraczającym 32 A,
- obwodów oświetleniowych AC w gospodarstwach domowych.
Zgodnie z PN-EN 60364-4-42 Instalacje elektryczne niskiego napięcia – Część 4-42 „Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa – Ochrona przed skutkami oddziaływania cieplnego”, obwody odbiorcze i sprzęt elektryczny powinny być chronione przed uszkodzeniem izolacji.
- W układach TN i TT należy stosować RCD o I∆n ≤ 300mA. Jeśli prądy upływu lub różnicowe osiągają taką wartość, że poprzez nagrzanie izolacji mogą doprowadzić do pożaru, stosuje się RCD o I∆n ≤ 30 mA.
- W układach IT stosuje się urządzenia RCM – monitorujące wartość prądu upływu/różnicowego wraz z sygnalizacją akustyczną/optyczną. Ewentualnie można stosować RCD jak w punkcie powyżej, przy zachowaniu maksymalnych czasów wyłączenia.
/WiedzaiPraktyka
/wip