W normie pojawił się zapis o konieczności wykonywania badań laboratoryjnych dla elementów składowych instalacji piorunochronnej (elementy łączeniowe, uziomy, wsporniki).
Z czego nie wykonywać instalacji piorunochronnej
Podczas bezpośredniego wyładowania w obiekt budowlany elementy urządzenia piorunochronnego są narażone na erozję termiczną w miejscu styku przewodu z kanałem wyładowania piorunowego, rozżarzenie przewodów wywołane przepływem prądu piorunowego, działania dynamiczne między przewodami, w których płynie prąd piorunowy. Dlatego norma PN-EN62305 zwraca uwagę na jakość użytych do budowy LPS materiałów.
Z czego nie wykonywać instalacji piorunochronnej
Podczas bezpośredniego wyładowania w obiekt budowlany elementy urządzenia piorunochronnego są narażone na erozję termiczną w miejscu styku przewodu z kanałem wyładowania piorunowego, rozżarzenie przewodów wywołane przepływem prądu piorunowego, działania dynamiczne między przewodami, w których płynie prąd piorunowy. Dlatego norma PN-EN62305 zwraca uwagę na jakość użytych do budowy LPS materiałów.
Zgodnie z zapisami normy projektant i wykonawca LPS powinni sporządzić wykaz łączących i mocujących przewody uchwytów, które wytrzymają siły elektrodynamiczne od prądów pioruna w przewodach i pozwolą również na rozciąganie i kurczenie się przewodów wskutek pojawiających się wzrostów temperatury.
Użycie najtańszych materiałów powoduje, że nawet po roku lub dwóch latach użytkowania instalacja piorunochronna wymaga remontu i konserwacji.
|
|
|
|
|
|
Rys. 1. Przykład stosowania do budowy urządzenia piorunochronnego elementów o niskich parametrach jakościowych skutkujących brakiem odporności na działanie czynników atmosferycznych. Najczęstszym ogniskiem korozyjnym są źle ocynkowane śruby
/WiedzaiPraktyka
/wip
