Więcej niż jedno połączenie z uziemieniem jest dopuszczalne w obwodach podzielonych na podobwody przez separację galwaniczną. Każdy podobwód może być uziemiony tylko w jednym miejscu.
Uziemienie obwodów iskrobezpiecznych
Obwody iskrobezpieczne mogą być: izolowane od ziemi albo połączone w jednym punkcie z instalacją uziemiającą istniejącą w obiekcie zagrożonym wybuchem. Wybór odpowiedniego rozwiązania zależy od wymagań funkcjonalnych obwodu i instrukcji producenta.
Uziemienie obwodów iskrobezpiecznych
Obwody iskrobezpieczne mogą być: izolowane od ziemi albo połączone w jednym punkcie z instalacją uziemiającą istniejącą w obiekcie zagrożonym wybuchem. Wybór odpowiedniego rozwiązania zależy od wymagań funkcjonalnych obwodu i instrukcji producenta.
W przypadku obwodów iskrobezpiecznych izolowanych od ziemi należy zwrócić uwagę na niebezpieczeństwo występowania ładunków elektryczności statycznej. W celu uniknięcia ładunków elektrostatycznych dopuszczalne jest połączenie obwodów iskrobezpiecznych z ziemią o rezystancji większej od 0,2 MΩ. Takie połączenie nie jest traktowane jako uziemienie obwodu.
Obwody iskrobezpieczne powinny być uziemione, jeżeli jest to wymagane ze względów bezpieczeństwa, np. w instalacjach z barierami ochronnymi bez galwanicznej separacji lub z przyczyn funkcjonalnych, np. ze spawanymi termoelementami. Jeżeli instalowane w obwodach iskrobezpiecznych urządzenia iskrobezpieczne nie wytrzymują próby napięciowej 500 V prądu przemiennego w stosunku do ziemi, to − zgodnie z wymaganiami normy PN-EN 60079-11 − ich obudowy przewodzące powinny być uziemione.
Przewody uziemiające (łączące) obudowy urządzeń iskrobezpiecznych z miejscem połączenia z instalacją uziemiającą powinny być miedziane o przekroju co najmniej 4 mm2.
W obwodach iskrobezpiecznych bez galwanicznej separacji zacisk uziemiający barier ochronnych powinien być:
1) połączony z instalacją uziemiającą po możliwie najkrótszej trasie,
2) w instalacjach o podukładzie sieci TN-S impedancja połączenia z instalacją uziemiającą pomiędzy zaciskiem urządzenia a instalacją uziemiającą powinna być mniejsza od 1 Ω.
Aby to osiągnąć, przewód uziemiający powinien być wykonany: z dwóch równoległych izolowanych przewodów miedzianych o przekroju minimum 1,5 mm2 lub z jednego przewodu miedzianego izolowanego o przekroju co najmniej 4 mm2 od źródeł zakłóceń.
Przewód uziemiający powinien być na całej długości izolowany i w razie potrzeby zabezpieczony przed uszkodzeniami mechanicznymi.