Należą do nich zwłaszcza:
Środki ochrony antystatycznej w strefach zagrożonych wybuchem
W celu uniknięcia zapłonu atmosfer wybuchowych w strefach potencjalnie zagrożonych wybuchem przez wyładowania iskrowe ładunków elektrostatycznych nagromadzonych na ciałach osób pracujących w tych strefach i okazjonalnie do nich wkraczających należy stosować jednocześnie różne środki ochrony antyelektrostatycznej.
Środki ochrony antystatycznej w strefach zagrożonych wybuchem
W celu uniknięcia zapłonu atmosfer wybuchowych w strefach potencjalnie zagrożonych wybuchem przez wyładowania iskrowe ładunków elektrostatycznych nagromadzonych na ciałach osób pracujących w tych strefach i okazjonalnie do nich wkraczających należy stosować jednocześnie różne środki ochrony antyelektrostatycznej.
- wykonywanie posadzek z materiału przewodzącego o Ru ≤ 1 MΩ,
- wyposażenie pracowników w obuwie antyelektrostatyczne na przewodzącej podeszwie o Ru ≤ 1 MΩ,
- utrzymanie w pomieszczeniach zwiększonej wilgotności powietrza,
- bezpośrednie uziemienie ciał pracowników za pomocą przewodzących bransoletek nadgarstkowych, połączonych z magistralą uziemiającą (przy pracy siedzącej Ru ≤ 1 MΩ),
- ograniczenie czasu przebywania pracowników w polu elektrostatycznym o natężeniu E > 2 ∙ 104 V/m,
- ograniczenie do niezbędnego minimum czynność sprzyjających elektryzacji ciał pracowników.
Ochrona antyelektrostatyczna pracowników jest skuteczna, jeżeli nie są przekroczone wartości dopuszczalne parametrów warunkujących powstawanie stanu zagrożenia w strefach zagrożonych wybuchem: rezystancji upływu podłóg i obuwia Ru , napięcia elektrostatycznego Uc lub potencjału elektrostatycznego Vc , ładunku Q, energii wyładowań Ww i czasu relaksacji τ ładunku elektrostatycznego Q.
/WiedzaiPraktyka
/wip