Jednoczesne załączanie wszystkich odbiorów przeznaczonych do zasilania z zespołu prądotwórczego, po osiągnięciu przez niego gotowości do przejęcia obciążenia, ma tę zaletę, że czas przerwy w zasilaniu wszystkich odbiorników jest jednakowy i jednocześnie najkrótszy z możliwych. Wadą jednoczesnego załączenia wszystkich odbiorników jest skokowy wzrost obciążenia zespołu od 0% do – w skrajnym przypadku – 100%, co powoduje znaczne wahnięcie prędkości obrotowej i za tym amplitudy napięcia i częstotliwości na zaciskach wyjściowych. Sytuację pogarsza jednoczesny rozruch silników po załączeniu napięcia i znaczny wzrost pobieranego prądu. Jest to bardzo niekorzystne dla silnika napędowego zespołu. Niektóre odbiorniki mogą nie zaakceptować spadku napięcia i częstotliwości spowodowanych prądami rozruchowymi i odrzucić zasilanie z zespołu.

W celu uniknięcia lub ograniczenia wad spowodowanych jednoczesnym załączaniem całego obciążenia zespołu prądotwórczego stosuje się załączanie sekwencyjne, czyli stopniowe poszczególnych odbiorników wg ustalonego porządku z zachowaniem określonej zwłoki czasowej między poszczególnymi załączeniami. Takie załączanie odbiorników jest korzystne dla silnika napędowego zespołu i pozwala na utrzymanie w miarę stabilnego napięcia i częstotliwości na zaciskach wyjściowych generatora. Powoduje to jednak wydłużenie przerwy w zasilaniu poszczególnych odbiorników.