Kable ułożone w ziemi powinny być wyposażone w trwałe oznaczniki rozmieszczone co 10 metrów oraz przy mufach i innych charakterystycznych miejscach takich jak skrzyżowania, przepusty itp.

Kable ułożone w powietrzu powinny mieć oznaczniki umieszczone przy głowicach i odbiornikach oraz w innych niezbędnych dla identyfikacji kabla miejscach. Kable ułożone w kanałach należy oznaczać co 20 metrów. Każdy z oznaczników powinien zawierać co najmniej następujące dane:

- numer ewidencyjny linii kablowej,

- napięcie znamionowe linii,

- typ kabla,

- przekrój żył,

- rok produkcji kabla,

- rok ułożenia kabla,

- dane użytkownika linii kablowej.

Linia kablowa w terenie niezabudowanym (oprócz ułożonej nad kablem kolorowej folii) powinna być zaopatrzona w oznaczniki umieszczone na powierzchni terenu. Na odcinkach prostych oznaczniki te należy rozmieszczać co 100 metrów. Ponadto niezbędne jest usytuowanie ich w miejscach zmiany trasy linii oraz w miejscach skrzyżowań i zbliżeń z innymi urządzeniami podziemnymi.