Ochronę przed uderzeniem bezpośrednim zapewnia układ zwodów poziomych lub pionowych, względnie kombinacja obu tych rodzajów. Dobór rozwiązań zależy od konkretnej sytuacji. Jeżeli panele FV umieszczone są na dachu spadzistym o spadku większym niż 1/10, a budynek ma zewnętrzną instalację piorunochronną, to ochronę paneli powinny zapewniać zwody poziome ułożone na kalenicy i krawędzi dachu uzupełnione zwodami pionowymi. Panele rozmieszczone na dachu płaskim wymagają odrębnej ochrony zwodami wysokimi pionowymi lub rozpiętymi na odpowiedniej wysokości zwodami poziomymi.

Wysokość i rozmieszczenie zwodów powinny być tak dobrane, aby cała powierzchnia paneli znalazła się w strefie ochronnej. W tym celu należy stosować jedną z dwu metod określonych przez normy. Może to być metoda toczącej się kuli lub metoda kąta ochronnego. Dodatkowo, wszystkie metalowe elementy mocujące panele muszą być połączone z główną szyną wyrównawczą budynku. Ponadto niezbędne jest zachowanie odpowiedniego odstępu izolacyjnego pomiędzy elementami systemu fotowoltaicznego a zwodami i przewodami odprowadzającymi instalacji odgromowej. Celem jest uniemożliwienie występowania przeskoków iskrowych między instalacją odgromową a metalowymi elementami systemu FV. Jeżeli zachowanie odstępu izolacyjnego nie jest możliwe lub dach jest wykonany z blachy, należy wykonać połączenia wyrównawcze pomiędzy elementami konstrukcyjnymi systemu fotowoltaicznego a elementami instalacji odgromowej lub dachem. Nie wykonuje się wtedy połączeń metalowych elementów systemu z główna szyną wyrównawczą budynku.