Głowice pomiarowe powinny być tak rozmieszczone, aby gromadzenie się gazu palnego (pary) było wykryte zanim powstanie mieszanina wybuchowa (atmosfera wybuchowa), a przy detekcji stężeń toksycznych – zanim będą osiągnięte najwyższe dopuszczalne stężenia gazu (NDS).
Gdzie należy lokalizować głowice gazometryczne
Detektory gazów mierzą ich stężenia w swoim najbliższym otoczeniu. Dlatego powinny być instalowane w miejscach najwyższych spodziewanych stężeń lub w strumieniu wentylacyjnym doprowadzającym gaz do czujnika z miejsc najbardziej prawdopodobnych wycieków.
Gdzie należy lokalizować głowice gazometryczne
Detektory gazów mierzą ich stężenia w swoim najbliższym otoczeniu. Dlatego powinny być instalowane w miejscach najwyższych spodziewanych stężeń lub w strumieniu wentylacyjnym doprowadzającym gaz do czujnika z miejsc najbardziej prawdopodobnych wycieków.
W przypadku gazów lżejszych od powietrza głowice powinny być instalowane zawsze powyżej górnej krawędzi okien i drzwi, w pobliżu otworów wywiewnych wentylacji grawitacyjnej i z daleka od otworów nawiewnych wentylacji mechanicznej, nad sufitem podwieszonym, w miejscu nieoddzielonym przegrodą od źródła emisji gazu.
Przy występowaniu gazów cięższych od powietrza i par cieczy palnych głowice należy montować z dala od drzwi i otworów nawiewnych wentylacji, nie nad zagłębieniami w podłodze, w miejscach nieoddzielonych od potencjalnego źródła emisji gazu/pary przegrodami, progami, kanałami w podłodze itp.
Czujniki do pomiarów stężeń toksycznych powinny być lokalizowane na wysokości twarzy dorosłego człowieka, tzn. około 150 cm do 180 cm nad poziomem podłogi.
Tablica 1. Zalecane wysokości montażu czujników
|
Gazy lżejsze od powietrza |
|
|
Wodór |
nie niżej niż 30 cm poniżej poziomu sufitu, dokładnie nad potencjalnym źródłem emisji |
|
Metan i gaz ziemny |
nie niżej niż 30 cm poniżej poziomu sufitu |
|
Tlenek węgla |
około 180 do 200 cm nad poziomem podłogi, nie dalej niż 6 m od potencjalnego źródła emisji |
|
Acetylen |
nie niżej niż 30 cm pod poziomem sufitu |
|
Amoniak |
nie niżej niż 30 cm pod poziomem sufitu |
|
Tlen |
180–200 cm nad poziomem podłogi |
|
Gazy cięższe od powietrza |
|
|
Propan-butan |
15–30 cm nad poziomem podłogi, nie dalej niż 4 m od potencjalnego źródła wycieku |
|
Alkohole, benzen, toluen, ksylen |
15–30 cm nad poziomem podłogi |
|
Siarkowodór |
15–30 cm nad poziomem podłogi |
|
Freony |
15–30 cm nad poziomem podłogi |
|
Dwutlenek węgla |
30–50 cm nad poziomem podłogi przy zakresie pomiarowym 3% i około 200 cm nad podłogą przy zakresie pomiarowym 0,2% lub 0,6% |
/WiedzaiPraktyka
/wip