Można je wykonać przy użyciu:

• kamery termowizyjnej,
• pirometru,
• zestawu czujników pomiarowych (np. termopar) i rejestratora danych pomiarowych.

Zastosowanie kamery lub pirometru jest wygodne, ale w zdecydowanej większości przypadków pociąga za sobą konieczność otwarcia szafy czy innego rodzaju obudowy baterii kompensacyjnej. Trzeba wtedy liczyć się z tym, że istnieje możliwość znaczącego wpłynięcia na termikę całego kompensatora, szczególnie w przypadku gdy jest on chłodzony w sposób wymuszony. W takich przypadkach zdecydowanie lepszym rozwiązaniem będzie posłużenie się zestawem termopar zamontowanych do kolejnych elementów układu kompensacyjnego w połączeniu z zastosowaniem rejestratora danych pomiarowych, który będzie automatycznie sczytywał dane pomiarowe tak, żeby dokonać ich archiwizacji.

Przy analizie rozkładów temperatur należy także pamiętać o dokonaniu pomiaru temperatury powietrza wewnątrz urządzenia. Producenci podają bowiem dla wszystkich urządzeń maksymalną temperaturę, w jakiej urządzenia te mogą pracować.

Nierówny rozkład temperatur pomiędzy urządzeniami tego samego typu wewnątrz kompensatora jest wskaźnikiem, że coś dzieje się nie tak. Oczywiście nie należy porównywać temperatury pracy dławika, łącznika czy kondensatora. Natomiast powinna zastanowić nas sytuacja, gdy np. identyczne kondensatory mają różne wartości temperatur. Pojawienie się rozbieżności sięgających 10 stopni Celsjusza powinno być już zastanawiające. Zebrane wyniki pomiarowe należy także zestawić z danymi katalogowymi. Przekroczenia wartości dopuszczalnych są bowiem wskaźnikiem, że układ nie został prawidłowo zaprojektowany. Istnieje też ewentualność, że przekroczenia temperatur czy duże ich rozbieżności wynikają z pogorszenia się właściwości materiałowych urządzeń. Tego typu przegrzewające się urządzenia warto jest poddać dogłębniejszej diagnostyce.