Oznakowanie graficzne stref zagrożonych wybuchem przedstawione jest na rys. 1.

Rys. 1. Oznakowanie graficzne stref potencjalnie zagrożonych wybuchem. Strefy 0, 1 i 2 potencjalnie zagrożone wybuchem atmosfer gazowych; strefy 20, 21 i 22 potencjalnie zagrożone wybuchem atmosfer pyłowych [8][9]

Dokumentacja klasyfikacyjna przestrzeni potencjalnie zagrożonych wybuchem atmosfer gazowych zawiera:

• wykaz norm i przepisów, rysunki i opis przestrzeni klasyfikowanych,

• opis procesu technologicznego,

• charakterystyki substancji tworzących z powietrzem (z tlenem z powietrza) atmosfery (mieszaniny) wybuchowe,

• analizę wpływu wentylacji na stężenia gazów lub par w mieszaninie z powietrzem,

• formularze klasyfikacyjne z charakterystyką materiałów palnych,

• wykaz źródeł emisji materiałów palnych i klasyfikacja przestrzeni do stref zagrożenia wybuchem.

Dokumentacja klasyfikacyjna przestrzeni potencjalnie zagrożonych wybuchem mieszanin pyłów palnych z powietrzem zawiera co najmniej:

• wykaz zastosowanych norm i przepisów;

• charakterystykę procesu technologicznego i jego parametry;

• wykaz źródeł emisji pyłów;

• rysunki lokalizacyjne stref zagrożonych wybuchem z graficznym oznakowaniem;

• charakterystykę wszystkich występujących w danej przestrzeni pyłów, mogących tworzyć z powietrzem atmosfery wybuchowe, zawierającą co najmniej następujące dane:

• temperaturę zapłonu chmury pyłowej,

• temperaturę zapłonu warstwy 5 mm pyłu zleżałego,

• minimalną energię zapalenia chmury pyłowej,

• granice wybuchowości,

• rezystywność pyłu, za pył nieprzewodzący uważa się pył o rezystywności ≤ 10³ Ωm.

• skład mieszaniny,

• wymiary cząstek pyłu (jeśli możliwe do ustalenia).