Cechy współczesnych lamp metalohalogenkowych

Lampy metalohalogenkowe skonstruowano na bazie wysokoprężnych lamp rtęciowych. Dzięki zastosowaniu mieszaniny par rtęci, argonu oraz halogenków metali (niekiedy również innych gazów szlachetnych oraz bromu lub jodu) uzyskano dużo lepsze parametry niż zwykłej lampy rtęciowej.

Cechy współczesnych lamp metalohalogenkowych

Lampy metalohalogenkowe skonstruowano na bazie wysokoprężnych lamp rtęciowych. Dzięki zastosowaniu mieszaniny par rtęci, argonu oraz halogenków metali (niekiedy również innych gazów szlachetnych oraz bromu lub jodu) uzyskano dużo lepsze parametry niż zwykłej lampy rtęciowej.

Lampa metalohalogenkowa składa się z ceramicznego lub kwarcowego jarznika oraz zewnętrznej bańki szklanej, która może być pokryta powłoką rozpraszającą światło i zatrzymującą promieniowanie UV (rys. 1). Lampy te świecą światłem białym przypominającym naturalne światło dzienne. Charakteryzują się wysoką skutecznością świetlną (65–115 lm/W), długą żywotnością (od 7500 do 20 000 godzin) oraz idealnym oddawaniem barw.

Zastosowanie do budowy jarznika specjalnego materiału ceramicznego, przeźroczystego polikrystalicznego tlenku glinu pozwoliło na podwyższenie temperatury pracy lampy i w efekcie uzyskanie dalszej poprawy wskaźnika oddawania barw, który w niektórych typach tych lamp osiąga wartość 95, a także zwiększenie skuteczności świetlnej.

Produkowane są różne odmiany lamp metalohalogenkowych. W zależności od typu mogą mieć bańki o kształcie elipsy i cylindra (rys. 1). Mogą być także wyposażone w odbłyśnik. Stosowane są także różne typy trzonków z gwintem Edisona, dwustronne i szpilkowe.

Rys. 1. Lampa metalohalogenkowa o mocy 400 W i strumieniu świetlnym 31000 lm z bańką eliptyczną i gwintem E40

Autor: mgr inż. Janusz Strzyżewski członek Centralnego Kolegium Sekcji Instalacji i Urządzeń Elektrycznych, członek Polskiego Komitetu Oświetleniowego SEP, członek Izby Inżynierów Budownictwa