• wykrywania większego zakresu pożarów, niż wykrywa każdy z detektorów indywidualnie, albo

• zwiększenia odporności na fałszywe zadziałania.

Czujki tego rodzaju przekształcają wykrywane analogowe parametry pożaru na dane cyfrowe i przy zastosowaniu odpowiednich algorytmów podejmują decyzję o emisji alarmu. Najczęściej spotyka się kombinacje czujników:

• nadmiarowo-różniczkowy ciepła,

• optyczny dymu,

• jonizacyjny dymu,

• tlenku węgla.

Czujki składające się z wielu detektorów mogą, w zależności od zaprogramowanego trybu pracy, wykrywać i analizować jeden parametr lub kilka i alarmować w miarę ich zmian nawet w niewielkim stopniu. Odpowiednia kombinacja trzech detektorów w jednej czujce umożliwia całkowitą detekcję wszystkich rodzajów pożarów przy jednakowej czułości zadziałania. Na rys. 1 i 2 pokazane są przykładowe wielodetektorowe czujki firmy Polon Alfa i firmy Kidde.

Rys1. Wielodetektorowa czujka dymu i ciepła typu DUT 6046 firmy Polon Alfa. Czujka wyposażona jest w podwójny układ detekcji dymu IR i UV. Czujka może pracować w czterech trybach:

tryb 1 – współzależna praca dwóch detektorów dymu i dwóch ciepła,

tryb 2 – współzależna praca dwóch detektorów dymu,

tryb 3 – praca jako czujka ciepła w klasie A1R,

tryb 4 – niezależna praca dwóch detektorów dymu i ciepła.

Rys. 2. Wielodetektorowa czujka tlenku węgla i dymu typu 10SCO firmy Kidde